Ik heb geleerd dat relaties niet vanzelf gaan en dat je soms zo verwikkeld kan raken in het web van emoties en patronen dat je de weg naar buiten niet meer kunt vinden. Terwijl het voor een buitenstaander misschien helemaal duidelijk kan zijn wat er gebeurt. Hoeveel pijn of verwarring er ook naar boven komt in een relatie, het is altijd mijn pijn die in mij is. Iedere ervaring is een uitnodiging om nog meer van mijzelf te gaan houden.
Verliefd op je eigen ziel
Ik geloof dat mensen verliefd op elkaar worden doordat ze door een soort oerkracht tot elkaar aangetrokken worden. Soms voelen we ons letterlijk zielsverwanten. Er is een diep weten dat we samen horen te zijn. Dit samenzijn is niet bedoeld als romantische hollywood droom, maar een samenzijn om elkaar te helpen groeien. We herkennen de potentie in de ander, dat is waar we verliefd op worden. Ze zeggen toch altijd dat vrouwen mannen willen veranderen? Dat is omdat ze zijn potentie ziet. En ik geloof dat het andersom net zo is. Het is een magisch gegeven dat we de potentie in de ander kunnen waarnemen! Als je verliefd bent, zie je altijd schoonheid in je geliefde, ook al ligt ze met 40 graden koorts op bed. Je hebt de sleutel tot haar ware kracht, voorbij de verhalen, maskers of uiterlijke verschijning. De enige manier om haar te steunen in het manifesteren van haar ware kracht, is door deze te herkennen en lief te hebben, dwars door alle drama heen.
Maar we verliezen ons helemaal in de roze wolk van liefde en vergeten voor het gemak dat onze partner haar volle potentie nog niet gemanifesteerd heeft. We worden verliefd op de kracht van de ziel. Als we verliefd zijn, staan de poorten van ons hart wagenwijd open. We lopen fluitend op straat en groeten de buurman vriendelijk. De ziel is volledig aanwezig in het lichaam. Het lichaam als een manifestatie van het Goddelijke. Maar dan worden we verlaten, en ons hart sluit zich af. Door alle pijnlijke ervaringen die we maken, wordt het steeds spannender om het hart te openen. Met de dag worden we ouder totdat we ons opeens beseffen, dat het hart volledig afgesloten is geraakt. En dat terwijl we nog in hetzelfde huis wonen met degene die jaren geleden ons levensvuur zo aanwakkerde! En omdat het vuur van de ziel niet kan doven, gebeurt er van alles in het leven om maar weer contact te maken met die zielsvonk. Mensen gaan vreemd, zeggen hun baan op, kopen dure auto’s of maken een wereldreis. “Er moet NU iets veranderen!”, zo snakt de mens naar adem.
Waar we weer in mogen gaan geloven, is dat het werkelijk mogelijk is om continu een belichaming van de ziel te zijn. Dat het mogelijk is om ons als individu te verbinden met het Goddelijke veld. Dat het echt mogelijk is om met ons hart volledig open te leven. Om te genieten van de geur van bloemen en de frisse regendruppels.
En de grap is dat het juist onze geliefden zijn die ons ertoe openen, om werkelijk onszelf te zijn. Wat betekent het om jezelf te zijn? Voor mij betekent het dat mijn ziel geland is in mijn lichaam. Dat ik ‘aligned’ ben. Ik sta in verbinding met mijn bekken, mijn hart, mijn hoofd. Ik voel me verbonden met het leven, met de kosmos en met de aarde. Ik ben in flow en weet wat ik te doen heb. Ik geef met vertrouwen expressie aan mijn binnenwereld.
Dit alles leef ik nu nog niet iedere dag. Maar het is de liefde die mij hiertoe uitnodigt, wanneer ik achter het web van nare patronen durf te kijken. Het zijn de patronen die ons tot elkaar hebben aangetrokken, en nu zijn het diezelfde patronen die we mogen doorleven om tot de ware liefde te komen. Die liefde maakt niet blind, maar is een helder licht dat straalt. Het is onvoorwaardelijke liefde.
Aho.
Geef een reactie