God, o God. Wat zijn die lieve demoontjes toch intelligent. En hoe verder ik het pad van ontwaken bewandel, hoe intelligenter ze worden. Als de oude zelfsabotage niet meer werkt, verzinnen ze gewoon nieuwe verhalen. We moeten super scherpschutter/shadow hunters zijn, om ons niet te verliezen in illusies van deze 3D wereld. My oh my, wat zit de matrix toch intelligent in elkaar. Hoe verontrustend, hoe HILARISCH!!!
De afgelopen dagen was ik weer een beetje gehijacked door de duisternis. Er was ook gewoon diepe oprechte rauw en liefdesverdriet (waarover later misschien meer). Maar het was ook gewoon depressief donker de afgelopen weken. For no apparent reason. Gister belde ik met een vriendinnetje/engeltje, en er bleef maar een stem ronddwalen door mijn hoofd die zei dat ik dood wilde. Dat wil ik natuurlijk niet echt, maar ik nam steeds dat donkere wolkje in mezelf waar. Zomaar een oud stukje levenspijn dat zich weer komt aandienen en gezien en geliefd wil worden door mij.
Maar er is ook een angst voor mijn grootsheid. Het licht dat door mij heen wil stromen. De potentie die ik voel bruisen van binnen.
Mijn intuitieve business coach Margaretha Schokker herinnerde mij er gelukkig aan… dit is de storm voor de stilte 😉 Iedere keer dat we doorgroeien naar een nieuw level van onze grootsheid, komen de oude blokkades nog even extra hard aan de bel trekken! “WEET JE HET ZEKER?!!”
Ik schreef er zelf nog zo wijs over in mijn laatste post over PRIESTERESSEN: transformatie komt niet zonder slag of stoot.
Vanmorgen in mijn bed lag ik te mijmeren en ik zat me te bedenken dat ik me niet voor kan stellen dat iemand willens en wetens het pad van ontwaken kiest. Het is dan ook maar goed dat we van te voren niet weten waar we aan beginnen, en dat het veel meer een ZIELSCALLING is die we op een gegeven moment niet langer kunnen negeren.
Tja, het LIJDEN moet eerst groot genoeg zijn, wil iemand bereid zijn dit pad van initiatie te bewandelen. Want het LICHT van ware LIEFDE brandt alles weg wat we niet zijn.
Het vraagt een continu ontpellen, ontdoen van het oude. Oude manieren van zijn en denken, oude verslavingen, het lieve egootje dat zich vergrijpt aan van alles en nog wat. Verslavingen, een lief vriendje, eten, seks, drugs…en zelfs aan de volgende extatische spirituele ervaring. Geeft niks, mag best. Maar toch… Allemaal vormen van “pseudo-eros” die geen stand houden, wil je echt wakker worden.
Onze ego-identiteit is fucking slim om zichzelf op die troon te houden. En soms is er een aardig wilde storm nodig om ons persoonlijkheidje te laten sidderen en bibberen, voordat we bereid zijn onze kop te buigen voor het Universum.
En als we dat dan uiteindelijk doen, dan is Ze daar. Die energie die ik graag de Godin noem. Kundalini Shakti: shaking, buzzing, vibrating energy die pulseert door mijn lichaam. Me laat jammeren van angst en pijn, me alle tranen laat huilen, om uiteindelijk in extase & bliss thuis te komen.
Godverdomme. Depressie sucks, maar het is wat mij betreft een verwijzer naar binnen, naar wie we werkelijk zijn. Het ego sterft duizenden malen in mijn eigen armen.
Op handen en knieën smeek ik God: haal me hiervandaan! Het is geen schattig metafoor. Het is de donkere nacht van de ziel die zich herhaalt. Tot daar uiteindelijk de zon weer op komt. Als ik bereid ben het licht van de zon te ontvangen.
Net in de wekelijkse livestream van de Queen Awakening Training begeleidde ik een SUNGAZING MEDITATIE, waarin we ons lichaam, yoni en hart openen om het licht van de zon door ons heen te laten stromen en ons van binnenuit te reinigen.
Maar let op: hoe meer licht en extase je uitnodigt in je leven, hoe meer het donker zich zal aandienen om ook gezellig mee te dansen! 😉
Of zoals mijn teacher Marc Gafni het zegt:
“The world is full of outrageous pain, and the only answer is outrageous love”.
Dat vraagt dat we warriors van liefde worden. Dat we sterk staan in onze herinnering van Liefde, ook en juist als de diepe pijn en duisternis van de mensheid ons hijacked en ons doet geloven dat er alleen nog maar duisternis is.
Wij mensen zijn de schakel tussen de Aarde en de Hemel, tussen donker en licht, vrouwelijk en mannelijk.
Als Koning/Koninginnen leren we deze mystieke liefde te belichamen en uit te dragen. Met onze fakkels door het donkere bos te waden en licht te brengen waar het donker is.
En zo door ons eigen lichaam, hart en persoonlijke ervaring een bijdrage te zijn aan de evolutie van de mensheid.
Amen.
Geef een reactie